Golondrina de ida: Introducción

Para relatarmos as vivencias vitais dos nosos pais, nais, avós e avoas, eses herois da nosa Emigración...
cachafeiro
Socio/a
Socio/a
Mensagens: 684
Registado: sábado, 29 mar 2008, 01:44

Golondrina de ida: Introducción

Mensagempor cachafeiro » sexta, 11 abr 2008, 17:48

Queridisimo Fernando: me has hecho emocionar hasta las làquimas, ya leì dos veces tu relato y aun me cuesta poder escribirte, pero no quiero dejar de hacerlo. Soy hija de galegos, os mellores do mundo, a mi padre lo perdì hace 21 anos y aùn lo extraño como el primer dìa, te juro que te escribo sin poder contener mis làgrimas. Porque entre las coincidencias con tu historia y la mìa es que mi aboa se llamaba Carmen. Mis padres tambièn dejaron su tierra querida en la adolescencia y por distintas ciercunstancias, mi padre nunca pudo volver, primero por problemas politicos y despuès porque su corazòn no se lo permitiò; mi madre, gracias a Dios, sì tuvo esa dicha, en varias oportunidades. De ella, Olguiña, aprendì a sentirme galega desde que tengo memoria, en casa siempre falamos galego, cantamos en galego, no te digo que bailo jotas porque te estarìa mintiendo, pero mi hija de 19 anos baila con su abuela y bastante bien. Yo tambièn vivio en Argentina y en muchas oportunidades y desde la escuela mismo, me han querido ofender diciendome "gallega"
(porque tu bien sabes que aquì nos tildan de brutos)y en cambio los que lograban era hacerme sentir màs orgullosa de ello, porque yo sì me siento galega y tratè de trasmitirselo a mi hija y creo que lo hice muy bien. En màs de una oportunidad la he encontrado leyendo algùn poema de Curros Enrrique o escoitando a Amancio Prada o Fuxan os Ventos. Yo tambièn tengo la esperanza de poder encontar a los hijos del hermano mayor de mi padre que quedò en galicia, no las pierdo porque pienso que la familia y la identidad son nuestras ùnicas herencias en la tierra. Gracias por tu historia, gracias por encontrar a otra persona que siente a Galicia como "nosa". Gracias por haber recorrido por mì esos hermosos lugares.Muchas gracias Fernando.
Alejandra Cachafeiro Camiña

mariajuana
Mensagens: 562
Registado: segunda, 02 dez 2002, 00:00

Golondrina de ida: Introducción

Mensagempor mariajuana » quarta, 23 abr 2008, 05:54

Fernando Néstor: Orgulloso neto de María Carmen Esperanza.
Es muy emotivo el relato que dedicas a tu ?Andoriña??
Nos haces vivir paso a paso el andar de esa ?aboa?,
que supo hacer su nido bajo otro alero tan ?lonxe??
Al leerla ...?os ollos cheos de bágoas e chega o fondo
do nosocorazón??

Verdaderaente tu relato enriquece el espacio
de las " HISTORIAS DA NOSA EMIGRACION??.
Espacio ávido de historias como la que tú nos has regalado,
sencilla, ejemplificante? que dentro de ese desprenderse
de cosas amadas y esa lucha cotidiana, trasmite fuerza
y mucha paz?

Así fueron las vidas de esos ?galeguiños? que a donde quiera
que llegaron derribaron barreras abriendo surcos
para los suyos, con mucho amor y sin escatimar sacrificios?

Es admirable y una delicia que ese amor siga floreciendo
en sus hijos y en sus nietos?.

Muchas gracias, Fernando Néstor por compartir la historia
de tu amada ?ANDORIÑA??

María Juana Magadán de Vila
Bahía Blanca, prvcia. de Buenos Aires
Argentina

jorgegustavot
Ex-membro
Mensagens: 165
Registado: terça, 04 mar 2008, 19:23

Golondrina de ida: Introducción

Mensagempor jorgegustavot » quarta, 23 abr 2008, 12:43

Querido Fernando: Que mas puedo decir que no hayan dicho ya nuestros/as hermanas/os sobre lo que describiste tan bien. Indudablemente tenés una gran capacidad para contar y para transmitir, pero sería muy egoísta de mi parte decirte sólamente que sos un gran contador, la verdad es que tu historia me atrapó de tal manera que no pude dejar de leer y te aseguro que se me dificultó bastante, cuando las lágrimas que brotaban de mis ojos, me lo impedían. Naturalmente sos un gran contador , pero no se puede escribir así, si las cosas no se fraguan muy dentro de tu corazón. Gracias Fernando nos llenaste a todos con el espíritu de tu abuela y el tuyo que a esta altura estoy convencido son uno solo. Muitos apertas GUSTAVO

moni_1957
Ex-membro
Mensagens: 153
Registado: terça, 15 nov 2005, 01:27

Golondrina de ida: Introducción

Mensagempor moni_1957 » quinta, 20 nov 2008, 23:49

Fernando es una historia hermosa y a su ves se encuentra la nostalgia, la tristesa de tu queridisima Abuela Carmencita como vos le decias, un bico Monica


Voltar para “Historias da nosa emigración”

Quem está ligado:

Utilizadores neste fórum: Nenhum utilizador registado e 1 visitante