E se nos contas a túa historia?

Para relatarmos as vivencias vitais dos nosos pais, nais, avós e avoas, eses herois da nosa Emigración...
rosamerchi
Mensagens: 53
Registado: domingo, 05 dez 2004, 00:00

E se nos contas a túa historia?

Mensagempor rosamerchi » segunda, 02 fev 2009, 13:33

Amigos todos, irmãos.... la verdad q ultimamente brillo por mi ausencia pues entre otras cosas estuve sin internet pero, hoy dando una vuelta por aqui me encontré con esto Es necesario incidír en esta frase. Emigrantes que marcharon a Facer as Américas. Gracias a muchos de ellos hoy España es lo que es. y no es que no sea cierto pero, me gustaría tambien incluir:
Gracias a ellos hoy America es lo que es y sin duda muchos de los que están en esta página son lo que son gracias a toda esta cultura heredada, no les parece?
Bicos e apertas para todos dende Brasil
Rosa, galega de A Coruña

mdieguez
Mensagens: 91
Registado: quarta, 13 fev 2002, 00:00

E se nos contas a túa historia?

Mensagempor mdieguez » terça, 03 fev 2009, 11:51

Com certeza Rosiña! Brasil foi colonizado por europeus e graças a muitos galegos , tanto é que virou sinonimo de trabalho ( Trabalham como galegos) , este pais teve seu desenvolvimento .
Marcia , unha galega nacida no Brasil

stecastro
Mensagens: 11
Registado: segunda, 20 abr 2009, 03:08

E se nos contas a túa historia?

Mensagempor stecastro » sábado, 30 mai 2009, 19:59

Es la historia de mi madre, mis abuelos...y la mia.
Estoy intentando aprender la lingua, y pongo palabras donde puedo...espero hacerlo bien (y si no, aprendere de los errores!)
Miña mai llegó a Arxentina en 1951, con 11 años, sola con una vecina que hacia las veces de sua mai, reclamada por mi avó.
Ella nunca quiso volver a hablar el idioma, ni de su vida en Masma, hasta hace unos dias, que le acerqué un cuento que encontré en internet. Cuando leyó "toxos", se llevó las manos a la cara, y empezó una catarata de recuerdos , nunca vi lllorar a mi madre de esa manera...me pidió que le busque música, le puse lo que encontre, preguntándole al escuchar si se acordaba..."cómo no acordarme de una muñeira", fue su respuesta. Dixo-me que agora que está vella, está mais blanda... y se dio cuenta de cuánto extraña su España.
Esa tarde creo haber comprendido el significado de morriña...
Aperta!

Avatar do Utilizador
casdeiro
Socio/a
Socio/a
Mensagens: 898
Registado: segunda, 28 jan 2002, 00:00

E se nos contas a túa historia?

Mensagempor casdeiro » domingo, 31 mai 2009, 09:57

Grazas por compartires a historia de túa nai, SteCastro, gustounos moito. Alédanos comprobar que Internet é útil para este tipo de recuperación do contacto coa cultura. Case sempre temos que facer nós de ponte porque os nosos vellos (gústame esa palabra) non usan a Rede. Espero que poidas practicar moito galego aquí connosco, non te preocupes por "meter a zoca" porque aquí moitos somos neofalantes (e neoescribintes!). Podes empezar polos recursos que temos en http://aprendergalego.fillos.org e seguro que atopas moitos contidos interesantes que lle ler a túa nai, quen por certo imaxino que extraña será Galicia xa que a maioría dos que emigraron daquela non coñecían outro lugar cá súa aldea.

Unha aperta desde a terriña!


Voltar para “Historias da nosa emigración”

Quem está ligado:

Utilizadores neste fórum: Nenhum utilizador registado e 1 visitante