O día da Matria

[casdeiro]

Gustei moito no número de A Nosa Terra publicado esta semana:


Matria

Apertenza humana á colectivos soa á nai. Das nais temos as primeiras relacións: no seu útero existimos, crecemos e atendemos. Desde o nacer camiñamos en relacións. Imposíbel sermos persoas fóra de redes de correlacións. E a máis complexa correlación dise Patria-matria: espazo de liberdade, de solidariedade, de fartura.

O dia da ?Patria? énos único: acougo nunha vida errante, alento a cansos, ledicia dos que ?loitan pola paz e a xustiza?. ?Patria ou morte?, din en Cuba. ?Socialismo ou barbarie?, din na ecúmene. Din parecidamente? Din liberdade, din esperanza, din fraternidade. Non paga a pena vivir en submisión, en colonias, en subordinación. Tal vivir é padecer, morrer; non é posíbel sermos persoas libres sen Patria.

Mais contra estes sentires viñeron as monarquías, logo as oligarquías e os estados. Estados imperiais, monárquicos ou constitucionais, todos naceron sobre a cinza das patrias invadidas. Escribiu o Padre Feixoo: ?Todo conquistador é un azoute da humanidade?. Todo estado destrutor de patrias é un azoute da humanidade.

A patria é as correlacións: de igualdade; desde si mesma; sen invasións lingüísticas, económicas, culturais. As patrias de correlacións voluntarias son posíbeis. Galiza non é unha patria de tales correlacións voluntarias; é unha patria que vive en defensa da liberdade. É unha patria a ser nación sen mulidas. Libre coma o vento e as gaivotas.

Por isto o 25, ese día da Matria-Patria, da Galiza nación de Breogán, soberana e ceibe, trae todo o vento salobre do océano. ?Chove en Santiago, meu amor?, caen pingas douradas, caen ?sombras que sempre me asombran?, caen os suspiros en alalás da ?Alba de gloria? de Castelao. Si, en patria libre hai emprego, fala, cultura; ?hai unha terra liberada do Courel a Compostela?.

[A Tola do Monte]

Si, un bonito artigo. Mágoa a morte deste gran home. DEP