O Taboleiro de Fillos de Galicia

   O CRUCEIRO O xesto monacal da pedra benzoa o acougo da aldea... Axiònllanse os camiños abrazados ò crucerio, nunha azul eternidade de pedra e ceo. A agonìa do solpor conmove o planto da terra, e a paisaxe presìgnase con santas cruces de pedra. A campaìña de prata do dìa, latexa un \"angelus\" de ...

       D´O ERMO (frag.)1920 As froriñas dos toxos iNin rosiñas brancas, nin claveles roxos! Eu venero as froliñas d\'os toxos. D\'os toxales as ténues froliñas, que sorríen, a medo, entr\'espiñas. Entr\'espiñas que o Ceyo agasalla con diamante-las noites qu\'orballa. ¡Oh d\'o yerm\'o preciado tesour...

Marìa Mariño         TIVEN MEDO...               Tiven medo de bogar, tiven medo da auga crara. Anque fora cuns bons remos, anque fora na mar calma non bogaba, non bogaba!       O medo xa non sei dèl. Xa secou aquel mar longo! E sin saber dònde veu, si è de outro ou è meu, navego nun mar de fondo.  ...

           Carmen e compañia, Non son racista, mai-la vaquiña polo que vale. Xenreira os arxentinos? pero por favor! Fala, falades como se Arxentina fosedes soamente vòs! convosco diverxo absolutamente en todo, sin embargo con outros arxentinos todo o contrario. De xeito que non deberìades falar por...

         Coral, velaì! paseniño ides deixando en evidencia a clase de persoas que sodes. Se non se vos vai polos vosos paus veneràndovos, un pasa a ser un noxento estravagante no escaparate. Vostede me perdoe: de que a acusei? i as sùas colegas? Saìron en defensa propia, a naquela decateime de quen ...

Unha,dùas, tres... e u-las outras? Ha,ha, ha, ha… Elefante en \"olerìa\" malpocadiña de min! abofè que pensei que alguèn/s i o estaban a facer prà amola-lo web de fillos.org Voume facer un pouco deporte, a ver se escurrizo os cativos pensamentos, e de paso me destrouso de tal cousa que me està ferin...

En fin... somos de Mixos, non temos quen non gabe e gabàmosnos nòs. Coido que non entendiches o que che quixen dicir. Que che vou responder muller... demasiada letania para dicir non sei que... e rematares con asuntos que de verdade a min persoalmente me esvaran. Prègoche que respècte-lo nome que me...

  
    
Uns pequenos-grandes pormenores:
Endexamais esquecìn nin esquezo quen son.
Contamino inconscientemente coa miña galicidade.
Onde eu vou, Galiza comigo vai.
Outra aperta

... quen poidera asucar nos ronseles das intenciòns e feitos dos outros para non errarmos à hora de axuizar. A dicir verdade, enganoume o xeito do guìa de escribi-lo galego no lazo de fillos de Galicia en facebook . Ben lonxe da miña imaxinaciòn que fora idea do Manuel. Sendo asì, suponse que os soc...

       Hai que ser ben cutres, abusòns i larpeiros para raspiñarlle ( ou serìa prestado?), EMBLEMA i NOME doutra asociaciòn cultural de galegos. E logo dìn ser da Terra Nai! Deux che no los afaste ben lonxe da nosa Galiza. Nin vergoña, nin dignidade! Requestados carallo! Upss, perdòn! ...que descoñe...